Federico Garcia Lorca, retirado de Os Seis Poemas Galegos.
Versão em galego
MADRIGAL A CIBDÁ DE SANTIAGO
Chove en Santiago
meu doce amor.
Camelia branca do ar
brila entebrecida ô sol.
Chove en Santiago
na noite escura.
Herbas de prata e de sono
cobren a valeira lúa.
Olla a choiva pol-a rúa,
laio de pedra e cristal.
Olla no vento esvaído
soma e cinza do teu mar.
Soma e cinza do teu mar
Santiago, lonxe do sol;
Agoa da mañán anterga
trema no meu corazón.
Tradução de Oscar Mendes
MADRIGAL À CIDADE DE SANTIAGO
Chove em Santiago
meu doce amor.
Caméla branca do ar
brilha sombria ao sol
Chove em Santiago
na noite escura
Ervas de prata e de sonho
cobrem a vadia lua
Olha a chuva pela rua
queixa de pedra e cristal
Olha no vento esvaído
sobra e cinza do seu mar
Sombra e cinza do teu mar
Santiago, longe do sol;
Água da da manhã antiga
treme no meu coração.
Nenhum comentário:
Postar um comentário
Comente e deixe seu nome e e-mail, aguarde para receber a resposta, por favor. Agradeço sua participação. Abraço.